حالم را نپرس که هنجارها مرا مجبور می ‌کنند بگویم: بهترم . . .

 حرف میزنی اما تلخ !

محبت میکنی اما سرد !

چه اجباری است دوست داشتن من؟

دلت را به هر کسی نسپار!

این روزها برخی ها از سپرده ات هم بهره می خواهند . . .

قدیم ترها می گفتند: شاهنامه پایانش خوش است . . .

اما این روزها هر چیزی تنها آغازش خوش است . . .

این روزا تنها کسی که تنهائیت را می فهمد و تنهایت نمی گذارد خود توئی . . .

با خودت دشمنی نکن . . .

اگر قصد رفتن کرده ای نگران من نباش . . .

برو . . . !

خودم کنار خودم می نشینم . . .

شانه های خودم را نوازش می کنم . . .

خودم را در آغوش می کشم . . .

برای خودم مادر می شوم، پدر می شوم، حتی یک دوست خوب . . . 

. . .

آدمی را دیدم با سایه ی خود درد و دل می کرد!

با خود اندیشیدم...

چه رنجی می کشد او، وقتی هوا ابریست . . .

برو . . .

بگذران روزهایت را بی من . . .

این روزها پرم از لحظه هایی که دوستشان ندارم . . .

لحظه های تردید . . .

هی رفیق!

زمان است که وفاداری تو را ثابت می کند ، نه زبان . . .

روزی خواهی فهمید: زندگی ﻫﻤﯿﻦ روزﻫﺎیی بود که ﮔﺬﺷﺘﻨﺶ را به انتظار می نشستی . . .

====================================================

 میمانم عشق من

                             

 

                            تو ک باشی من ارامم...

                              اگر ناراحتت میکنم...

                               طعنه میزنم...

                              سخت میگیرم...

                              گوشت تلخی میکنم...

                                                                  همه حرف پوچ است!!

                              در اصل تو که باشی من حرفی برای گفتن ندارم،

                               جز....

                                                        این ک عاشقت می مااااااانم.

اصلا قرار نیست که سر خم بیاورم

حالا که سهم من نشدی کم بیاورم

دیشب تمام شهر تورا پرسه میزدم

تا روی زخمهای تو مرهم بیاورم

میخواستم که چشم تو را شاعری کنم

اما نشد که شعر مجسم بیاورم

دستم نمیرسد به خودت کاش لااقل

می شد تورا دوباره به شعرم بیاورم

یادت که هست پای قراری که هیچوقت.... .

..میخواستم برای تو مریم بیاورم

حتی قرار بود که من ابر باشم

و باران عاشقانه ی نم نم بیاورم

کلی قرار بود ولی بی قرار من

اصلا بعید نیست که کم هم بیاورم

اما همیشه ترسم از این است;مردنم

باعث شود به زندگی ات غم بیاورم

حوای من تو باشی اگر ,قول میدهم

عمرا دوباره رو به جهنم بیاورم

خود را عوض کنم و برایت به هر طریق

از زیر سنگ هم شده آدم بیاورم

بگذار تا خلاصه کنم دوست دارمت

یا باز هم بهانه ی محکم بیاورم؟